Gol

Gol kenarindayiz, yagmur hafif hafif basladi. Henuz hissetmesekte, golun ustu pitir pitir su damlaciklarindan cikan halkalar. Evden cikmadan son dakika aklima gelen cilekleri yiyoruz, iyi ki pudra sekerini almisiz. "Ouvre la parapluie, il pleut." Semsiye acilir. Gercekten romantik bi sahne. Etrafta kimse yok sadece 2 ordegin gezindigi bi gol kiyisinda semsiye altinda cilek yemek. 5 dakika sonra yagmur durdu. Biraz cevreyi gezelim. Iste ilerde cimenlerin ustunde bir kugu ailesi. Biraz daha yakindan incelemeliyiz, yavrular cok tatli gozukuyor. Anne biraz kizgin, bize tiss yapti. Tamam tamam "on est gentil." dedik ve gittik. Semsiye yanimizda. Golun karsi tarafina kadar yuruyup geri donduk. Yine kugularin yanindan geciyoruz. Yavrular anne kugunun kanadinin altina girmisler, cunku yagmur yagiyor. Bu seferde baba kugu yanimiza gelip bize tiss yapti, bizde korkup kactik. Yagmur hizlandi. Golun hemen yanindaki makarnaci Francesca kapali ama sacagi var, oraya kactik. Merdivenlere oturduk. Wifi vardi, ipodundan biraz facebooka baktik. Hava ne kadarda kotu bu mayis ayinda. Neyse yagmur durunca hemen bisiklete atliyalim dedim. Yanimizda bi tane bisiklet oldugu icin ben bisikletin direksiyon kismina yuzum ona donuk sekilde bi elimde semsiye diger elimlede ona tutunarak gidiyoruz. Gokgurultusu ve simsekler basladi. Korkmaya basladik. Yagmur hizlaniyor. Bizi o halde gorenler guluyor. Bir yandan bu sekilde bisikletle gitmeye korkuyorum ama neyseki gelmek uzereyiz. Onun uzerinde mont olmadigi icin cok islanmis durumda, sakinlestirmek icin ona eve gidince sicak nesquik teklifinde bulunuyorum, ve 3 dakika icinde kapinin onundeyiz. Sutler microdalgada isitiliyor yorganin icine giriliyor ve bir pazar gunude boyle bitiyor.